In dit blog bespreken we vijf nadelen van een anhydrietvloer die je moet kennen voordat je een keuze maakt voor een ondervloer. Daarnaast geven we je een goed alternatief voor een anhydrietvloer.
We beginnen met een korte uitleg over wat een anhydrietvloer is en benoemen vervolgens de vijf grootste nadelen.
Een anhydrietvloer of calciumsulfaatgebonden gietvloer, is een ondervloer die wordt gebruikt om vloeren te egaliseren, bijvoorbeeld wanneer er vloerverwarming is aangelegd. De vloer wordt gemaakt van zand, water en gips, wat meteen één van de belangrijkste nadelen oplevert.
Een anhydrietvloer is niet waterbestendig en daarom niet geschikt voor vochtige ruimtes zoals badkamers, keukens, kelders of buitenshuis. De niet-waterbestendigheid uit zich op vier manieren:
Als gips in aanraking komt met water, zet het uit. Een anhydrietvloer is een gipsgebonden vloer en zet dus ook uit. Het gevolg is dat de vloer kan scheuren of kromtrekken. Daarnaast verzwakt de vloer als de ondergrond niet goed is voorbereid.
Anhydriet is poreus en neemt vocht op uit de omgeving. Het vocht trekt in de vloer waar het kan gaan schimmelen. Ook kan de hechting met de ondergrond worden aangetast waardoor de vloer niet meer stevig ligt.
Door uitloging als gevolg van langdurige blootstelling aan water, lossen sulfaat en calcium uit de vloer op in water. Deze stoffen spoelen weg waardoor de vloer broos wordt.
Waterdruppels en een anhydrietvloer gaan niet goed samen. De druppels geven vlekken in de vloer die vrijwel niet te verwijderen zijn.
In vergelijking met andere ondervloeren zoals een zandcement dekvloer is een anhydrietvloer duurder. Zeker als het gaat om grote oppervlakken, loopt een anhydrietvloer behoorlijk in de papieren lopen.
Een anhydrietvloer heeft veel tijd nodig om te drogen. Onder gunstige omstandigheden droogt de vloer een centimeter per week. Dat betekent dat een anhydrietvloer van zeven centimeter dik, zeven weken nodig heeft om te drogen. Bij ongunstige omstandigheden, zoals een hoge luchtvochtigheid of een lage temperatuur, wordt de droogtijd nog langer.
Tijdens het drogen van de anhydrietvloer ontstaat er een vlies op het oppervlak. Dit vlies kun je vergelijken met het vel dat op melk komt als je melk opwarmt. Dit vlies houdt het verdampen van het vocht uit de vloer tegen. Een anhydrietvloer moet altijd opgeschuurd worden, zodat het overtollige vocht kan verdampen totdat de vloer de juiste vochtigheidsgraad heeft. Daarnaast verhindert het vlies de hechting van egaline of lijm wat dus een extra reden is om de vloer op te schuren.
Het gewicht van een anhydrietvloer maakt deze vloer niet geschikt voor oudere gebouwen of voor vloeren met een beperkte draagkracht. De ondergrond ervaart dan een te grote belasting. Dit kan resulteren in scheurvorming, verzakking en in het ergste geval instorting van de constructie.
Naast de zware belasting als gevolg van het grote gewicht, is een dikke anhydrietvloer ook moeilijker aan te brengen. Hierdoor kunnen zwakke plekken in de vloer ontstaan, kan de dikte ongelijkmatig zijn en is het risico op oneffenheden groot.
Daarnaast is het lastiger om een dikke anhydrietvloer goed te laten drogen. Droogt de vloer te snel, dan vergroot dit de kans op scheurvorming.
Ondanks de nadelen wordt een anhydrietvloer vaak gekozen als ondervloer.
De reden hiervoor zijn enkele voordelen zoals de snelle verwerking van het vloeibare mengsel, de zelfnivellerende eigenschappen, het gladde oppervlak en de goede combinatie met vloerverwarming.
Een goed alternatief voor een anhydrietvloer is een zandcement dekvloer. Hiervoor zijn drie goede redenen te geven:
Zandcement dekvloeren zijn erg sterk en zijn goed bestand tegen trillingen en spanningen.
Een cementgebonden dekvloer is goed bestand tegen water. Daardoor kan de vloer worden toegepast in natte ruimtes zoals keukens en badkamers, maar ook buiten, rondom het huis.
Wat met een anhydrietvloer niet kan en met een zandcement dekvloer wel, is het verkorten van de droogtijd. Door droogtijdversnellers toe te voegen aan de mortel, kan de droogtijd aanzienlijk worden verkort tot wel 4, 10 of 16 dagen. Hoeveel de droogtijd wordt ingekort, hangt af van de hoeveelheid toegevoegde droogtijdversnellers.
Een nieuwe dekvloer is vaak onderdeel van een groter geheel, bijvoorbeeld als een houten vloer vervangen wordt door schuimbeton. Bij een dergelijke verbouwing wordt de vloer verwijderd en de kruipruimte volgestort met schuimbeton. Hierop komt de vloerverwarming waarop de dekvloer komt. Dat kan een zandcement dekvloer of een anhydrietvloer zijn. Op de dekvloer komt de eindvloer of gebruiksvloer. Dit is de vloer waarop geleefd wordt. In combinatie met vloerverwarming is een pvc-vloer een populaire keuze. Deze is waterbestendig, in veel motieven verkrijgbaar, makkelijk in het onderhoud en snel opgewarmd.
Anhydrietvloeren hebben aanzienlijke nadelen zoals niet waterbestendig, hogere kosten, lange droogtijd, hoog gewicht en het moeten opschuren. Een uitstekend alternatief voor een anhydrietvloer is een cementgebonden dekvloer, die alle nadelen van een anhydrietvloer niet heeft.
Twijfelt u welke dekvloer in uw specifieke situatie het beste is? Laat u dan altijd adviseren door een expert. De specialisten van Woodstock Vloeren staan voor u klaar.